Om de werkgelegenheidsgraad op te krikken naar 80 procent is het belangrijk dat we geen talent laten verloren gaan. Wij focussen daarbij ook op de 243.000 langdurig zieken in Vlaanderen. Dat zijn er meer dan het aantal niet-werkende werkzoekenden. Het aantal neemt bovendien jaarlijks toe.
De re-integratie naar de arbeidsmarkt is voor de langdurig zieken niet evident door complexe medische en psychische problematieken. Hoe langer men wacht, hoe groter de afstand tot de arbeidsmarkt en hoe moeilijker het is om opnieuw aan de slag te gaan.
Vlaanderen laat de langdurig zieken niet aan hun lot over. Zo werkte de minister aan een plan van aanpak voor de langdurig zieken. Er is nog heel wat potentieel en er moet op verschillende sporen worden gewerkt.
Het samenwerkingsakkoord tussen VDAB en RIZIV is waardevol. Al zijn er kritische succesfactoren, zoals de instroom, de resultaten, het tijdstip waarop het traject wordt opgestart, de financiële drempels om opnieuw aan de slag te gaan,… Vandaag stellen we vast dat het streefdoel van 5.000 trajecten niet wordt gehaald. Gemiddeld stroomt één op de drie uit naar werk.
De bevoegdheden zijn versnipperd. Zowel Vlaams als federaal is actie noodzakelijk om het tij te keren.
Maandag lazen we goed nieuws. Minister Crevits en de federale minister Vandenbroucke ondertekenden een protocol voor de re-integratie van langdurig zieken. Tegen 2024 wil men het aantal trajecten verhogen naar 12.000. Uiterlijk vier maanden na de arbeidsongeschiktheid moet een analyse worden gemaakt of een re-integratie mogelijk is. De ‘terug naar werk’-coördinatoren bij de ziekenfondsen spelen daarbij een belangrijke rol.
Claes vroeg aan minister Crevits hoe het protocol inspeelt op de vraag om sneller in te grijpen en meer re-integratietrajecten te voorzien, wat is het plan van aanpak en op welke manier wordt VDAB sneller betrokken.
Bekijk hieronder de gehele actuele vraag:
